Narodowe Siły Zbrojne są najliczniejszą po Armii Krajowej konspiracyjną organizacją wojskową Podziemnego Państwa Polskiego. Mimo zaskoczenia wybuchem Powstania i rozproszenia sił, NSZ odbudowuje swoje struktury i przyłącza się do walczących. Oprócz kilku zwartych oddziałów do boju idą pojedynczy żołnierze, dołączając do jednostek AK. Wszystkie oddziały NSZ pod komendą płk. Spirydiona Koiszewskiego „Topora” zostają na czas Powstania podporządkowane dowództwu AK, stanowiąc jej wsparcie. W Powstaniu walczy nie mniej niż 1,5 tys. żołnierzy i oficerów NSZ.