Władysław Bartoszewski, pseudonim Teofil - urodzony w 1922 historyk, działacz polityczny i społeczny. Więziony w KL Auschwitz w latach 1940–1941, od 1942 pracuje w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Angażuje się w akcję pomocy Żydom, uczestniczy w Powstaniu Warszawskim. Więziony przez komunistów w latach 1946–1948 i 1949–1954. Izrael wyróżnia go medalem „Sprawiedliwy wśród narodów świata” i honorowym obywatelstwem. Władze PRL internują w stanie wojennym za działalność niepodległościową i związki z „Solidarnością”. Uwalniają pod naciskiem międzynarodowej opinii publicznej. Jest publicystą, wieloletnim współpracownikiem Radia Wolna Europa, autorem wielu prac historycznych, wykładowcą uczelni w kraju i za granicą. Po upadku komunizmu bierze aktywny udział w życiu publicznym - jest senatorem, ambasadorem w Wiedniu, ministrem spraw zagranicznych. W 1995 odznaczony Orderem Orła Białego, jest m.in. przewodniczącym Rady Ochrony Pamięci. Mieszka w Warszawie.